فونت و تایپوگرافی یکی از مهم‌ترین ابزارهای هویت‌بخشی به طراحی گرافیک هستند. انتخاب درست فونت می‌تواند به یک برند یا پروژه شخصیت بدهد و احساس مشخصی را به مخاطب منتقل کند. برعکس، ترکیب نادرست فونت‌ها باعث شلوغی، ناهماهنگی و کاهش اعتبار طرح می‌شود.

اولین نکته در انتخاب فونت، هماهنگی با ماهیت پروژه است. هر فونت داستان خودش را دارد؛ بعضی رسمی و جدی هستند، بعضی مدرن و ساده، و بعضی دیگر صمیمی و دوستانه. باید دقت کنید فونتی که انتخاب می‌کنید با پیام و لحن پروژه همخوان باشد. برای مثال، استفاده از فونت تزئینی و فانتزی در یک گزارش رسمی حرفه‌ای انتخاب مناسبی نیست.

نکته بعدی، خوانایی و وضوح است. حتی زیباترین فونت‌ها اگر در اندازه کوچک یا صفحه نمایش دیجیتال ناخوانا باشند، ارزش طراحی را کم می‌کنند. همیشه فونت را در ابعاد مختلف امتحان کنید و مطمئن شوید کاربران بدون زحمت می‌توانند متن را بخوانند.

در ترکیب چند فونت با هم، بهتر است تضاد کنترل‌شده ایجاد کنید. یعنی فونت‌های انتخابی باید با هم تفاوت داشته باشند تا سلسله‌مراتب بصری شکل بگیرد، اما در عین حال نباید آن‌قدر متفاوت باشند که هماهنگی کلی طرح از بین برود. معمولا ترکیب یک فونت نمایشی برای عنوان و یک فونت ساده و خوانا برای متن اصلی، نتیجه خوبی می‌دهد.

استفاده هوشمندانه از فضای خالی و اندازه فونت هم نقش مهمی در تأثیرگذاری تایپوگرافی دارد. فاصله مناسب بین خطوط و حروف، خوانایی را افزایش می‌دهد و حس نظم و کیفیت حرفه‌ای ایجاد می‌کند.

در نهایت، باید توجه داشته باشید که تایپوگرافی فقط انتخاب چند فونت زیبا نیست، بلکه هنر خلق ارتباطی واضح، هماهنگ و الهام‌بخش است. انتخاب و ترکیب حرفه‌ای فونت‌ها باعث می‌شود پیام شما دقیق‌تر و مؤثرتر به مخاطب برسد.